یاقــــــوت ســــــــرخ
سی و یک شهریور 1390 سی و یکمین سالگرد شروع جنگ علیه ایران و دفاع جانانه مقدس ما بود. جنگیدیم و جنگیدیم و جنگیدیم .... تا پیروز شدیم . برهوای نفس بر حیله و مکر دشمنان در پیروی از ولایت پیروز شدیم . دیگر امامی نداشتیم که دور و برش خالی از شیعه و پیرو واقعی باشد . بلکه مردانی از جنس آّهن گرداگردش جمع شدند و او را تا بذل مهجه یاری دادند . این بذل مهجه ها و این خونها نهالی را آبیاری داده که حالا به بار نشسته . مطمئنم آن شهدایی که زنده اند و عند ربهم یرزقون اند دارند نتیجه استقامت و دلاوری هایشان را میبینند . میبینند و مانند و ما و رهبرمان که فرمود : خدای حکیم و قدیر را سپاسگزاریم که خون شهیدان ما ضایع نگشت و این فداکاری ها جان تازه ای به امت اسلام بخشید ، آنان نیز نزد پروردگارشان شاکرند. اکنون تو ! چفیه ی بصیرتت را روی زخم هایی که نفاق بر جانت زده محکم ببند .... پیروزی نهایی در پیش است. وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ
زندگی ، داشته ها و اعتقاداتمان چون یاقوت سرخ است ... کمیاب و گرانبها . قدرش را بدان و مراقب باش ترک نخورد.
