چند روزی است که از اعلام نتایج یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری میگذرد.این روزها من را یاد 8 سال پیش میاندازد.روزهای پر شور و نشاط تبلیغات دور دوم انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری.و برنده انتخابات سوم تیر، دکتر محمود احمدی نژاد بود.

محمود احمدی نژاد رئیس جمهور منتخب ما بود.رئیس جمهوری که بعدها برایمان تبدیل شد به رئیس جمهور محبوب و دوست داشتنی که سال 88 هم دوباره به او رای دادیم و او را برگزیدیم.و حالا بعد از گذشت 8 سال، دوره ریاست جمهوری وی به پایان رسیده است...این متن را برای این نوشتم که بگویم ما دلتنگ رئیس جمهوری خواهیم شد که روزی برایمان به شدت محبوب بود....

دکتر !دلمان برایت تنگ میشود... برای حرف زدنهایت.برای دست تکان دادن هایت.برای سفرهایت به دهکوره ها.برای متلکهایت.برای حتی لجبازی هایت...

دلمان تنگ میشود برای کاپشن احمدی نژادیت.برای آن لباس ساده که ندیده بودیم رئیس جمهوری بر تن کند.

دلمان به شدت تنگ میشود برای استدلالهای منطقیت.برای سخنرانی های کوبنده ات در دانشگاه آمریکا.برای پاسخ های هیجان انگیزت به مجری ها معروف شبکه های خارجی!!!

بی شک تو محبوبترین رئیس جمهوری بودی که به او رای داده بودیم.(ما در زمان ریاست جمهوری حضرت آقا به زور طفل محسوب میشدیم!!!!)و الحق و الانصاف در 4 سال اول کم نگذاشتی.ما یادمان نمیرود شهر به شهر و روستا به روستا رفتنت.یادمان نمیرود روزی کسی در این آب وخاک به مناطقی سفر کرد که حتی نامش داخل نقشه ها هم پیدا نبود آن هم در مقام ریاست جمهور.یادمان نمیرود رئیس جمهور محبوبمان در کنار مردم زحمتکش سرزمینش، در هیبت رئیس جمهور نبود بل در هیبت یک نوکر و خادم بود...

ما یادمان نمیرود آقای احمدی نژاد!ما رایحه خوش خدمتت را در هوای کشور یادمان نمیرود.و خوشحالیم از اینکه در این هوا و فضا نفس کشیدیم و از عطر خوش ساده زیستی و ساده پوشی و فروتنی ات بهره مند شدیم.

دلمان برایت تنگ میشود اما نه برای کسی که 11 روز خانه نشینی کرد و آبرویمان رو جلوی دشمن برد...دلمان تنگ میشود اما نه برای سخنران یکشنبه سیاه مجلس.دلمان تنگ میشود اما نه برای سلام بر بهار!

لیک دلمان به شدت تنگ خواهد شد برای رئیس جمهوری که با طرح یک سوال استدلال دشمن را در هم شکست و آنها را به جان هم انداخت.شاید دیگر نبینیم رئیس جمهورمان را که کوبنده و قاطع منطق اسرائیل را بر هم میزند.شاید دیگر نبینیم رئیس جمهورمان را در سازمان ملل، که در مقابل بی احترامی سران عده ای از کشورها لبخند میزند و خونسردانه به سخنان خود ادامه میدهد...

ما دلمان برایت تنگ خواهد شد دکتر!!!!برای مظلومیتت در 23 خرداد سال 88.حسرت به دل ماندیم که برای پیروزی ات در انتخابات جشن و شادی به راه بیاندازیم و به هم شیرینی تعارف کنیم.حسرت به دل ماندیم که کاندیداهای رقیبت به تو به عنوان رئیس جمهور منتخب ملت تبریک بگویند.حسرت به دل ماندیم که جناب تشخیص مصلحت نظام به جای دیدن مصلحت خودش مصلحت ملت و نظام را ببیند...این روزها هر چه به گذشته نگاه میکنم میبینم در زاویه گرفتن تو از آنچه که بودی تقصیر دیگران هم کم نیست هر چند از تو توقع بیشتری داشتیم.....

حال دیگر زمان ریاست جمهوری ات به پایان رسیده است.دیگر در قاب تلویزیون نخواهیم دیدت.هر چند الان هم  دلمان برای چشمان خسته ات و چهره بی آرایشت که در کمتر رئیس جمهوری دیده ایم تنگ تنگ تنگ شده است......

کاش میشد یک بار دیگر در همان هیبت احمدی نژاد 84 با همان کاپشن معروف با همان چشمان خسته و چهره به هم ریخته ناشی از خستگی که دشمن مسخره اش میکرد در قاب تلویزیون ظاهر میشدی و از ما خداحافظی میکردی....هر چند این خواسته ما دور از ذهن است اما آرزو بر جوانان عیب نیست.....

به  خدا میسپاریمت.

خدانگهدار رئیس جمهور محبوبمان!

این دلنوشته یکی از دوستانم ،خانم عسگری است که حیفم آمد محجور بماند .